سرویس جهان مشرق - در روز ۴ آوریل سال ۲۰۱۷، شهر خان شیخون در استان ادلب، که تحت کنترل گروه مخالف دولت تحریر الشام قرار داشت، هدف حمله موشکی قرار گرفت. به دنبال این حمله، مسمومیت شیمیایی گسترده‌ای در بین غیرنظامیان و زنان و کودکان این منطقه به وقوع پیوست. این حمله شیمیایی منجر به تلفات گسترده در بین غیرنظامیان شد، بنا بر اعلام منابع بیمارستانی مخالفان دولت سوریه در این حمله ۵۸ تن کشته و بیش از ۳۰۰ تن زخمی شدند که ۱۱ تن از کشته شدگان را کودکان تشکیل می دادند.
همچنین عصر شنبه گذشته بود که یک انفجار در منطقه «الراشدین» در نزدیکی محل حضور و استقرار اتوبوس های حامل اهالی محاصره شده فوعه و کفریا واقع در غرب حلب به وقوع پیوست. این انفجار در شنیع ترین حالت ممکن به دنبال تلفات حداکثری از میان زنان و کودکان بود، لذا عامل انتحاری در ابتدا با توزیع چیپس سعی کرد تعداد زیادی از زنان و کودکان را به دور خود جمع کند. ابعاد وحشیانه و میزان تلفات انسانی این جنایت هولناک بویژه از میان کودکان به حدی بود که بسیاری از رسانه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی آن را « شنبه سیاه» برای شیعیان مظلوم فوعه و کفریا توصیف کردند. در این انفجار که با بیش از یک تن مواد منفجره انجام شد، بالغ بر ۱۱۸ نفر به شهادت رسیدند و نزدیک به ۲۵۰ تن دیگر زخمی شدند. ۶۸ نفر از شهدای این حادثه تروریستی کودک بودند. ۱۷نفر از قربانیان مرد و ۱۵ نفر دیگر زن بودند و ۸ نفر نیز در اثر شدت انفجار قابل شناسایی نبودند. این در حالی است که سرنوشت ۲۰۰ نفر از اهالی فوعه و کفریا هنوز معلوم نیست و آنها مفقود شده اند. تلاش ها برای آگاهی از سرنوشت این افراد ادامه دارد.
یک بام و دو هوا؛ از خان شیخون تا الراشدین
بلافاصله پس از حمله شیمیایی خان شیخون که عامل آن نامعلوم بود و ادله زیادی از دست نداشتن دولت سوریه در این حملات هوایی حکایت داشت، هزینه تبلیغاتی گسترده‌ای از سوی رسانه‌های غربی و محافل دیپلماتیک و دولت های غربی اروپایی در محکومیت این حملات و ابعاد غیرانسانی این جنایت شکل گرفت. کشورهای غربی نظیر فرانسه و انگلیس آلمان و آمریکا بلافاصله این اقدام را محکوم کرده و به صورت شتاب‌زده و بدون انتظار برای مشخص شدن نتایج تحقیقات عامل این حملات، دولت سوریه را در این زمینه متهم کردند. شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز بلافاصله تشکیل جلسه داد. این حجم از توجه بین‌المللی برای کشته شدن ۵۸ انسان بی گناه در خان شیخون طبیعی است، اما آنچه در این میان غیرطبیعی به نظر می‌رسد سکوت مرگ‌بار محافل بین‌المللی و دولت‌های غربی مدعی حقوق بشر در قبال جنایت فوعه و کفریا است که تنها ۱۱ روز بعد از حمله خان شیخون انجام شد. آمریکا از حمله شیمیایی خان شیخون برای حمله نامشروع خود به مواضع ارتش سوریه در پایگاه هوایی الشعیرات سوء‌استفاده کرد و حدود ۶۰ موشک به این پایگاه شلیک کرد.
پس از انفجار تروریستی الراشدین اما، رسانه‌های بزرگ و جریان اصلی حاکمیت غرب در ابتدا ترجیح دادند از کنار حمله تروریستی به اتوبوس‌های غیرنظامیان فوعه و کفریا، عبور کنند. خبررسانی ابتدا تنها به کابران شبکه‌های اجتماعی، به‌خصوص توییتر محدود بود. اما با مشخص شدن ابعاد عمیق فاجعه مذکور و افزایش تعداد کشته‌ها، رسانه‌های بین المللی و دفاتر وزارت خارجه در کشورهای مختلف مجبور به موضع گیری در این زمینه شدند. موضع گیری هایی که البته تنها منحصر به محکوم کردن شفاهی بود و هیچ اقدام و عملکرد جدی را با خود به دنبال نداشت.
حمله شیمیایی به خان شیخون
مقایسه پوشش خبری حمله به اتوبوس‌های غیرنظامیان فوعه و کفریا با حمله شیمیایی به منطقه خان‌شیخون در ادلب، سیاسی‌کاری مقامات بین‌الملل بویژه سران کشورهای غربی- اروپایی در تعامل با بحران انسانی در سوریه رااثبات می کند. بسیاری از کشورهای غربی و حتی برخی جریان های داخلی کشورمان نیز حمله خان‌شیخون را محکوم کردند و تلویحا از مسئولیت دولت سوریه در قبال این حملات سخن گفتند، اما ترجیح دادند در مقابل حمله به اتوبوس‌های حامل مردم فوعه و کفریا سکوت کنند.
گرچه سازمان ملل متحد، مارک تونر سخن‌گوی موقت وزارت خارجه آمریکا و وزارت خارجه فرانسه بیانیه‌هایی در محکومیت این حمله تروریستی صادر کردند، اما این بار نه حرفی از نشست فوق‌العاده شورای امنیت سازمان ملل متحد بود و نه قدرت های غربی و اروپایی تعهد دادند که اقدامات جدی را برای مقابله با گروههای تروریستی و بستن کانال های امداد رسانی دولتی به این گروه ها در دستور کار قرار دهند. حتی گروه تروریستی احرار الشام که مسئولیت این انفجار تروریستی را رسما بر عهده گرفته، در لیست گروه های تروریستی آمریکا قرار ندارد و طبعا به عنوان یکی از "گروه های معتدل مخالف دولت سوریه" خوانده می شود که کمک هایی نیز از آمریکایی ها دریافت می کند.
عمر الزعیم متخصص حقوق بین‌الملل در گفت‌وگو با پایگاه اینترنتی شبکه المنار معتقد است که از منظر حقوقی باید مسئولان و عاملان و برنامه‌ریزی کنندگان این حادثه تروریستی در محاکم بین‌المللی محاکمه شوند. این کارشناس مسائل حقوقی از سیاست دوگانه که کشورهای متخاصم با سوریه در پیش گرفته‌اند انتقاد کرده و می‌گوید: چیزی که برای دولت سوریه ممنوع است، از دیدگاه این کشورها برای گروههای مسلح مخالف دولت مشروع است. جنایت سازماندهی شده و تروریسم بین المللی گروههای مخالف دولت سوریه بر ضد مردم فوعه و کفریا در حالی مشروع است که همین کشورها در مورد حوادث خان شیخون بدون تحقیقات و اطمینان از پشت پرده این حملات، دولت سوریه را در این زمینه متهم کرده اند. این نقض آشکار حقوق بین الملل است.
کشورهای حامی تروریسم، مسئول خون کودکان سوری هستند
نگاهی به جزییات این حادثه تروریستی از جمله مقادیر مواد منفجره به کار گرفته شده در این حمله و روش کشتار و نحوه رسیدن این خودروی انتحاری به محل حادثه نشان می دهد که این حادثه نمی تواند زیر نظر یک فرد یا گروه صورت گرفته باشد و به احتمال قوی چندین کشور حامی جریان‌های تروریستی و تکفیری وهابی در پشت پرده این حمله تروریستی قرار دارد. علاوه بر این که حتی در صورت عدم اطلاع کشورهای حامی تروریست ها از این حمله نیز، آنها به علت تأمین مالی و تسلیحاتی گروههای تروریستی و تکفیری در سوریه مسئول خون کودکان بی گناه فوعه و کفریا هستند و حتی اگر جامعه جهانی در شرایط کنونی دست به مجازات آنها نزند، این کشورها در برابر دادگاه تاریخ محکوم خواهند بود.
کشورهایی که موجودیت خود را در گروی ادامه درگیری‌های فرسایشی در سوریه و ادامه حمایت از گروههای تروریستی در این کشور با هدف براندازی و مشغول کردن دولت آن می دانند، وقتی که خود را در آستانه شکست می بینند، دست به اقدامات جنون آمیز و بزرگ می زنند تا شاید روزنه امیدی برای فرار از سرنوشت حتمی خود پیدا کنند. آنها به خوبی می دانند که شکست تروریست‌ها در سوریه ناامنی را برای تاج‌وتخت متزلزل آنها به دنبال خواهد داشت. در همین راستا آمریکا نیز وارد عمل شده تا شاید بتواند از شکست پروژه‌های خود در منطقه جلوگیری کند. اما قدرت نمایی های آمریکایی و غربی نتوانسته موضع کشورهای متحد سوریه را تغییر دهد یا روند موازنه های موجود در عرصه میدانی را معکوس نماید. لذا انجام چنین اقدامات تروریستی شنیعی در آینده تحولات سوریه نیز محتمل است.
۰۳:۰۹ - ۱۳۹۶/۰۱/۲۹
